Religia i obyczaje Indonezji

Indonezja to kraj składający się z około 17, 5 tysiąca rozmaitych wysp i wysepek. Zdecydowana większość z nich jest zamieszkała, a łączny obszar kraju wynosi prawie 2 miliony kilometrów kwadratowych. Mimo tak dużego obszaru, kraj wcale nie jest aż tak bardzo zróżnicowany pod względem religijnym. Aż 87 % mieszkańców stanowią bowiem wyznawcy islamu. Islam przywieźli na Indonezję kupcy muzułmańscy z Indii, którzy pojawili się tu już w XII wieku. Jednak rozkwit tej religii przypada na wiek XV. Wtedy islam faktycznie zdominował całą współczesną Indonezję i stał się religią wiodącą.

Na terenie Indonezji mieszkają oczywiście osoby wyznający inne religie. Na długo przed pojawieniem się na indonezyjskich wyspach islamu, w II wieku dotarł tu hinduizm, a cztery wieki później buddyzm. Wyznawcy tych religii są nadal tutaj obecni. W Indonezji pojawił się oczywiście również katolicyzm. Miało to miejsce  dopiero na początku XVI wieku i wiązało się z portugalskimi wpływami. Holendrzy zaś z końcem XVI wieku przywieźli tu protestantyzm. Poza muzułmanami, na Indonezji najwięcej jest właśnie wyznawców protestantyzmu, bo aż 7 %. Katolicy stanowią niecałe 3 % społeczeństwa. Wyznawców hinduizmu jest niecałe 2 %, zaś buddyzmu niecały 1 %. Dosyć zaskakująca okazuje się bardzo słaba pozycja buddyzmu. Biorąc pod uwagę uwarunkowania kulturowe 1 % wynik może dziwić.  Mimo zagwarantowania przez konstytucję tego państwa wolności co do rodzaju wyznawanej religii, rząd oficjalnie uznaje tylko sześć religii: islam, protestantyzm, katolicyzm, hinduizm, buddyzm i konfucjanizm. Istnieją nawet przepisy prawne wymagające od obywateli posiadania dokumentów jasno określających, która z tych sześciu religii jest przez nich praktykowana.

Zgodnie z obyczajami panującymi w Indonezji status osób dorosłych uzyskuje się po wstąpieniu w związek małżeński i zostaniu rodzicami. Nacisk społeczny na zawieranie małżeństwa jak najwcześniej jest więc bardzo duży. Dotyczy on nawet par o orientacji homoseksualnej. W niektórych rejonach w dalszym ciągu zdarzają się małżeństwa stanowiące swego rodzaju przymierze między dwoma klanami. Dzieje się tak na przykład na Sumatrze oraz we wschodniej części kraju. Dla Jawajczyków najważniejszym kryterium zawierania małżeństw jest z kolei status społeczny obu małżonków. Tutaj znacznie częściej, niż w innych rejonach Indonezji dochodzi do rozwodów. Zdarza się jeszcze poligamia, ale zjawisko to występuje głównie w społecznościach muzułmańskich oraz chińskich. Do rzadkości należą małżeństwa międzyetniczne.

Islam, dominujący wśród Indonezyjczyków, ogranicza prawa kobiet w stosunku do mężczyzn. To mężczyźni pełnią najważniejsze role w społecznościach lokalnych i podejmują zawsze decyzje. Rola kobiet ograniczona jest raczej do wykonywania obowiązków rodzinnych i domowych. Oczywiście w dużych miejskich ośrodkach oraz wśród osób o lepszym wykształceniu sytuacja ta powoli ulega zmianie.